GR 12 Schoten – Broechem

Datum: 25 mei 2016
Traject: Etappe 4 Schoten – Broechem, 20,6 km + 12 km fietsen
Topogids GR 12 Amsterdam-Parijs Deel Vlaanderen & Brussel, 2016
Wandeltijd: 10:00 – 15:00
Weer: zwaar bewolkt, malse bui, 17°C
Stilte:  2/5

Rivierenhof Deurne

Die ochtend heb ik een probleem: er mag vandaag in Broechem maar tot 17.00 uur geparkeerd worden en de Oelegemse Steenweg richting Albertkanaal is opgebroken wegens werken aan de brug over de E34. Veiligheidshalve zet ik de auto dus op de Delhaize-parking in de Kapelstraat; die is tot 19 uur open. Met de fiets rijd ik koppig langs de verbodsborden; het fietspad over de brug is nog intact en ik kom zonder problemen aan het jaagpad langs het Albertkanaal. Opgelucht rij ik langs het water naar Schoten waar ik de fiets vastmaak aan een verkeersbord langs het park in de Braamstraat. Onderweg passeerde ik de sluis van Wijnegem en de monding van het kanaal Dessel-Schoten.

Hoogmolenbrug Schoten

Op de Hoogmolenbrug over het Albertkanaal is het enorm lawaaierig; op en naast het kanaal is er bijzonder veel industriële activiteit. Groot is dan ook mijn verrassing dat even voorbij de lichten en achter de fabrieksgebouwen een rustig weggetje door het groen voert. Een fotograaf is onderweg met zijn speciale uitrusting om ‘insecten’ te fotograferen, meer bepaald roofvliegen! Tja, ieder zijn hobby, denk ik, terwijl ik het mooie domein Ertbrugge instap. Statige loofbomen, een donkere sloot, de sierlijke melodie van een zanglijster en het kasteel Ertbrugge: dat had ik allemaal niet vermoed in dit verstedelijkt gebied. Wat volgt wel: de doortocht door de woonwijken van Deurne. De tramlijnen onderstrepen het stedelijk karakter van ‘Randwerpen’ 😉  Statige huizen op een groene boulevard begeleiden me tot het Kasteelpark Rivierenhof. Wie nog nooit in dit park was, moet beslist eens langskomen: met zijn waterpartijen en kronkelende laantjes is het echt mooi aangelegd. Watervogels en konijntjes voelen zich hier de koning te rijk. Breng ook centen mee want een koffie op het terras kost zo maar eventjes €3.20, de hoogste prijs die ik ooit voor een koffie betaalde.

Langs de vijvers genieten enkele klasjes met schepnetjes van een biologieles. Na een korte ontmoeting met GR 565 en de Stads-GR Antwerpen slingert GR 12 het park uit, over de Oude Herentalse Vaart naar de brug over de E313. Tot nu toe was de tocht erg lawaaierig en het geraas van de snelweg blijft je nog even achtervolgen ook al leidt het pad door een mooi aangelegd beekdal (Hoogveld) naar de drukke R11. Eens die overgestoken sta je al vlug aan het Fort Wommelgem, één van de vele verdedigingsforten rond Antwerpen.

De ingang oogt een beetje luguber en de vijvergracht ligt vol dode karper; volgens een fietser vond hier vorige week een grote vissterfte plaats. Het GR-pad volgt mooi de vijver rond het fort en in dieper water blijken gelukkig nog heel wat karpers de sterfte overleefd te hebben.

Op de een of andere manier verbind ik Wommelgem en Ranst met snelwegtoestanden; geheel ten onrechte, zo blijkt, want het zijn landelijke en rustige (vooral Ranst) slaapdorpen. Het eerst kom ik aan bij de kerk en de schandpaal (1815) van Wommelgem. Je vindt er ook de dorpspomp uit 1848. Achter de kerk is een eetgelegenheid maar links in het straatje is ook het parochiecentrum. Vriendelijke bediening, eerlijke prijzen en je mag er probleemloos je boterhammetjes eten. Een even lekkere koffie als hierboven kost er €1,90.

Na de pauze trek ik landelijk verder door landbouwgebied om daarna het Zevenbergenbos in te duiken. Het is intussen flink beginnen regenen maar het bladerdak biedt genoeg beschutting om verder niks aan te trekken.

Aan het Kasteel van Zevenbergen (nu bezinningscentrum) is de bui over. Ik verken even het terrein en loop dan verder via de kasteeldreef naar het centrum van Ranst.

Eens buiten het dorp kom je opnieuw in landelijk gebied met eerst tuinbouwindustrie in de vorm van serres en naarmate je dichter bij de snelweg komt meer en meer appelboomgaarden. Vlak bij de snelweg loop je even een oud bos in dat opnieuw een kasteel doet bevroeden en jawel hoor: je steekt – toch wel speciaal – een golfterrein over aan het kasteel Bossenstein (donjon 14de eeuw). Als wandelaar word je geacht op het pad te blijven maar ik wil toch graag even een foto van het kasteel zelve.

Tenslotte loop ik op eeuwenoude kerkpaadjes langs boomgaarden naar het centrum van Broechem. Nog een klein ommetje naar de Kapelstraat en deze interessante tocht zit er weer op. Totaal anders dan de vorige drie tochten en dus de eerste tocht van een nieuwe reeks in de topogids richting Mechelen.

Had ik al gezegd dat ik grote stukken van deze tocht al gelopen had op Dagstapper 7 en Dagstapper 12? Ik blijf het zeggen: voor beginnende GR-wandelaars zijn die luswandelingen van de Dagstappers een ideale instap.

link naar volledig foto-album